Κυριακή 27 Μαρτίου 2011

Κυριακάτικοι πειρασμοί

Στον τουριστικό πεζόδρομο δυο κοριτσάκια γύρω στα εφτά έχουν εκστασιαστεί μπροστά σε ένα χαρτόνι με  χλαπάτσες. Έτσι δεν λένε αυτά τα πλαστικά φρούτα που  πατικώνονται όταν τα χτυπάς κάτω κι ύστερα σιγά- σιγά φουσκώνουν πάλι; Συνήθως οι γονείς τραβάνε βιαστικά τα παιδιά τους, να μη χαζεύουν σαχλαμάρες.  Τούτοι εδώ όμως έχουν πολλά να πουν, φλυαρούν στη μέση του δρόμου και τα κοριτσάκια έχουν όλο το χρόνο να θαυμάσουν τις χλαπάτσες όσο τραβά η ψυχή τους. Είναι δυο πολύ καλοβαλμένα κοριτσάκια, υπερβολικά καλοβαλμένα μάλιστα, το ένα φοράει ένα παλτό από αυτά με γούνα από μέσα και δέρμα απέξω, πανάκριβα σε κανονικό μέγεθος, σε παιδικό απαράδεκτη σπατάλη, γιατί  θα χρησιμοποιηθούν για τρία χρόνια. Αν και ντυμένο μικρομεγαλίστικα είναι πολύ χαριτωμένο, φινετσάτο προσωπάκι, ξανθά μαλλιά, γαλάζια μάτια. Πώς είναι δυνατόν να θέλει χλαπάτσα; Κι όμως, έχει μείνει με το στόμα ανοιχτό μπροστά σε αυτό το σιχαμένο πράμα.
Το άλλο κοριτσάκι, με πιο έντονα χρώματα, ελαφρώς φτηνότερο παλτό και  αποφασιστικό ύφος, είναι πιο ψύχραιμο. Αναλαμβάνει να φέρει σε πέρας τις διαπραγματεύσεις. Πηγαίνει διακριτικά στους μπαμπάδες, τραβάει το μανίκι του δικού της, δείχνει την πραμάτεια του μικροπωλητή, διατυπώνει το αίτημα, το οποίο απορρίπτεται χωρίς δεύτερη συζήτηση. Αρχίζει μια σειρά πηγαινέλα, παζάρια, υποσχέσεις. Αλλά οι γονείς είναι κάθετοι. Μπορεί να αγόρασαν για τις θυγατέρες τους πανάκριβα πανωφόρια, αλλά δυο ευρώ για τη χλαπάτσα αποκλείεται να δώσουν.
Μετά από κάμποση ώρα και από σειρά αρνήσεων, τα κοριτσάκια φεύγουν με τους γονείς χωρίς διαμαρτυρίες. Η μικρή ξανθιά είναι βουρκωμένη, το θέλησε τόσο πολύ αυτό το χαζοπαίχνιδο, ήταν τόσο κοντά τόση ώρα, να μη μπορεί ούτε να το πιάσει! Δεν υπάρχει κανένα παιδί τόσο πλούσιο που να τα έχει όλα, λέει το ηθικό δίδαγμα. Από την άλλη, ίσως πρέπει να ευγνωμονεί τη στέρηση που θα της δώσει αναμνήσεις, το αίσθημα του ανεκπλήρωτου κι άλλα πολύτιμα πράγματα της παιδικής ηλικίας, τα οποία αποκτά καθώς φεύγει με άδεια χέρια και μάτια πλημμυρισμένα  δάκρυα.
Στα ΝΕΑhttp://www.tanea.gr/default.asp?pid=10&ct=13&artid=4623350

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Πόσο δύσκολο να γίνει το προσωπικό, πολιτικό.

Τη νύχτα που έφτασε ο Καραμανλής στο Ελληνικό να αναλάβει τα ηνία της χώρας που είχε βρεθεί στο χείλος του γκρεμού, πενήντα χρόνια πριν, δεν...