Του φτωχού τα στρέμματα

Του φτωχού τα στρέμματα είναι τα τέσσερα, τα δέκα είναι του πλούσιου. Κι είναι πολύ άδικο να τα βάζει ο νόμος με τους φτωχούς και να αφήνει τους πλούσιους να κάνουν ό,τι θέλουν. Πόσο μάλλον που τα στρέμματα του φτωχού μπορούν να γίνουν στρέμματα πολλών φτωχών, ακριβώς όπως και των πλουσίων. Δηλαδή όταν ένας φτωχός τεσσάρων στρεμμάτων χτίζει συγκρότημα σε διακόσια τετραγωνικά, με λίγο πατάρι, λίγο υπόγειο κλπ, αυτομάτως έχουμε άλλους τριάντα φτωχούς να μοιράζονται τα στρέμματα του. Μιλάμε πια για τεράστια, για μαζική φτώχεια. Κι εμείς οι Έλληνες μπορεί να είμαστε λαός που υποκύπτει στη διχόνοια, που κρατάει ένα σκήπτρο η δολερή, αλλά όταν είναι για του φτωχού τα στρέμματα ξεχνάμε τα μίση, όπως και για του φτωχού τα τετραγωνικά. Είναι κανόνας της ελληνικής ανάπτυξης, είναι το πνεύμα της φυλής. Οι ρίζες του ξεκινάνε στη μικρή Αθήνα με τα μεγάλα χτήματα, τότε που των φτωχών τα στρέμματα αντιστάθηκαν επιτυχώς σε κάθε προσπάθεια σχεδίου πόλης που θα έκοβε πλατείες και λεωφόρους, βουλεβάρτα και πεζοδρόμια σε βάρος της περιουσίας τους. Κι από τότε η φτώχια πολλαπλασιαζόταν μέσα στα στρέμματα, αφού οι πρώτοι φτωχοί κομμάτιασαν  τα φτωχά τους χτήματα και τα πούλησαν σε άλλους, πολλούς φτωχούς, που με τη σειρά τους αντιστάθηκαν με νύχια και με δόντια σε κάθε σχέδιο πλατείας, πάρκου πεζοδρομίου, ή συντελεστή δόμησης μικρότερο από το μέγιστο. Γιατί ήρθαν κι αυτά τα κόλπα ύστερα, δεν έφτανε η Τουρκοκρατία που καθώς διαλυόταν πούλαγε στρέμματα και μετανάστευε, δεν έφταναν οι Βαυαροί που θέλανε να χαράξουν δρόμους με αλέες (από τότε οι Γερμανοί μας κυνηγούσαν) είχαμε και πολεοδομικά σχέδια, συντελεστές δόμησης. Αλλά όπως βλέπετε αντιστάθηκαν οι πρόγονοι μας σθεναρά, και η παράδοση της αντίστασης συνεχίζεται, κυρία Μπιρμπίλη.

Δημοσιεύτηκε στα ΝΕΑ στις 25 Ιανουαρίου 2011
http://www.tanea.gr/default.asp?pid=10&ct=13&artid=4614811