Βραδάκι φωτεινό και ξαφνικά περνούν στον δρόµο περήφανα και θορυβώδη κάτι φορτηγά θηριώδη. Θυµίζουν απορριµµατοφόρα, αλλά είναι, λέει, της ανακύκλωσης τα φορτηγά, έχουν στο πλάι εκείνα τα σκιτσάκια µε τις συσκευασίες. Βρε, για δες, υπάρχουν λοιπόν τα ειδικά φορτηγά ανακύκλωσης, έστω και µια φορά στα τέσσερα χρόνια περνάνε και µαζεύουν το περιεχόµενο των µπλε κάδων. Μπορεί να µην αντέχουν τα εργοστάσια ανακύκλωσης να ξεχωρίζουν περισσότερα υλικά, γι αυτό τον υπόλοιπο καιρό τους µπλε κάδους τους αδειάζουν στα συνηθισµένα σκουπιδιάρικα. Η αλήθεια είναι το έχω δει µε τα µάτια µου το θέαµα αυτό, αλλά συνεχίζω να ανακυκλώνω και να τσακώνοµαι µε όσους ρίχνουν άσχετα σκουπίδια στον µπλε κάδο. Κι αυτούς που µε ειρωνεύονται τους αγνοώ, ακόµα κι αν οι κάδοι ανακύκλωσης είναι απάτη, ή σχεδόν απάτη, εµείς λέω να συνεχίσουµε να ανακυκλώνουµε εκεί, σαν ένα σιωπηλό κίνηµα πολιτών που εκφράζει καθηµερινά την πεποίθησή του ότι αξίζει κάτι καλύτερο από αυτό που του δίνουν. Ξέρω, σε άλλες πόλεις η ανακύκλωση γίνεται διαφορετικά, αλλά δεν στρέφω την πλάτη ακόµα και σε αυτή την ποµπώδη και καθόλου πειστική ανακύκλωση που υποτίθεται ότι κάνουµε εδώ. Μπορεί να µην αξίζουµε το καλύτερο. Κουραστικά, πεισµατικά, κάθε µέρα ξεχωρίζω κεσεδάκια, µπουκάλια, αλουµίνια. Αλλά η εξουσία πρέπει επίσης να ανακυκλωθεί. Αυτοί οι διαµερισµατικοί σύµβουλοι, είκοσι χρόνια στην ίδια θέση, πρέπει να ανακυκλωθούν επειγόντως.. Τα στελέχη του Δήµου, οι διευθυντές, οι αντιδήµαρχοι, αυτοί οι άνθρωποι της ήσυχης, βολεµένης και χορτάτης δηµοτικής εξουσίας, πρέπει να ανακυκλωθούν πριν χωνέψουµε όλοι στη χωµατερή αυτής της πόλης. Εχουµε καταντήσει να τροµάζουµε από το νέο, τόσο η πώρωση του Δήµου µάς µόλυνε το µυαλό και την ψυχή. Χρειαζόµαστε επειγόντως ανακύκλωση, ανθρώπων, ιδεών και εικόνων. Ανακύκλωση ελπίδων και συσκευασίας, ανακύκλωση προπαντός περιεχοµένου.
Δευτέρα 25 Οκτωβρίου 2010
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
Πόσο δύσκολο να γίνει το προσωπικό, πολιτικό.
Τη νύχτα που έφτασε ο Καραμανλής στο Ελληνικό να αναλάβει τα ηνία της χώρας που είχε βρεθεί στο χείλος του γκρεμού, πενήντα χρόνια πριν, δεν...
-
Πήρα χτες το απογευματάκι το μετρό. Είχε κόσμο, έμεινα όρθια κι άκουγα έναν καυγά να εκτυλίσσεται ανάμεσα σε δυο καθημένους σε θέσεις αντι...
-
Από τη δεκαετία του 1970, που τέλειωσα τις δευτεροβάθμιες σπουδές μου, δεν καταλαβαίναμε γιατί μαθαίναμε λατινικά. «Θα σας χρειαστούν στ...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου