Καπνιστές στο πεζοδρόμιο

Οι συνάνθρωποι καπνιστές έχουν αρχίσει μια καινούργια ζωή με τις εξόδους και την παραμονή για κάπνισμα στα πεζοδρόμια. Βλέπεις περπατώντας πότε ομάδες κεφάτες, πότε κατηφείς, πότε μοναχικούς εργαζομένους, καμιά φορά με τα ρούχα της δουλειάς, όλους με το τσιγάρο στα χείλη ή στο χέρι, να κουβεντιάζουν, να στοχάζονται ή να φλερτάρουν, να τυλίγονται για λίγο στο συννεφάκι του καπνού πριν τον πάρει ο αέρας. Και καθώς τους βλέπω πια αρχίζω να ελπίζω, γιατί τι θέλει ο άνθρωπος για να ελπίζει; Ένα τίποτα θέλει. Ελπίζω λοιπόν. Ελπίζω πως οι καπνιστές καθώς αναγκαστικά στέκονται στο πεζοδρόμιο θα αρχίσουν να το παρατηρούν. Και καθώς θα το παρατηρούν, θα προσέξουν διάφορα. Ας πούμε ότι έχει πολλές σπασμένες τσιμεντόπλακες, ανοιγμένα φρεάτια της ΕΥΔΑΠ, τρύπες και εξογκώματα όπου μπορείς να σκοντάψεις, ανοίγματα, κομμένους στύλους, πολλές πατημένες τσίχλες και διάφορα άλλα ακατονόμαστα. Οπότε ίσως όλοι αυτοί οι άνθρωποι που αναγκαστικά δεν θα μπορούν να ξεφύγουν από το πεζοδρόμιο, αρχίσουν να σκέφτονται ότι δεν είναι λογικό να έχουν τέτοιο χάλι τα πεζοδρόμια μιας τόσο περήφανης και δη ευρωπαϊκής πρωτεύουσας. Ίσως αρχίσουν να διατυπώνουν τη σκέψη τους, ίσως ακόμα και να την οργανώσουν, να εκφραστούν, να ζητήσουν κάτι να γίνει… 

Εκτός εάν επειδή τους έχουν φορτώσει με ενοχές για την κακή τους συνήθεια, το κάπνισμα, τα βρίσκουν όλα φυσικά. Θεωρούν δηλαδή πως το να πρέπει να καπνίζουν σε ένα τέτοιο άσχημο περιβάλλον είναι ένα είδος τιμωρίας για το βίτσιο αυτό που η κοινωνία αποφάσισε να το καταδικάσει με κάθε τρόπο. 

Οπότε θα υπομένουν την κατάσταση αδιαμαρτύρητα και η μόνη συνέπεια που θα έχει η όλη ιστορία θα είναι ότι θα πάθουν μια ψιλοκατάθλιψη όλοι τους πέρα από τις άλλες βλαβερές συνέπειες του καπνίσματος.
 https://www.tanea.gr/2009/10/09/opinions/analwsima-kapnistes-sto-pezodromio/