Καισαριανή

Απο την παραπάνω γωνία του σπιτιού μου, Ευελπίδων και Κιμώλου, μπορείς να πάρεις το 224 και να κατέβεις στο νεκροταφείο της Καισαριανής. Από κει με μονοπάτια βγαίνεις γρήγορα στο Αισθητικό Δάσος που έφτιαξε η Φιλοδασική γύρω από τη Μονή Καισαριανής. Σε μια παράλληλη ζωή θα το έκανα αυτό όποτε ήθελα να ξεσκάσω. Αφού το σπίτι μας είναι η πόλη, όπως λένε οι αρχιτέκτονες του Rethink Athens, οι εξοχές της Αθήνας είναι ο κήπος μας. Αλλά άντε πες τα αυτά στους αθηναίους.

Στην κανονική ζωή πάντως έχω περπατήσει τον Υμηττό, από την Αγία Παρασκευή μέχρι το τέρμα του 224 με τον Ορειβατικό. Μας είχε πάρει εννέα ώρες, κι είμαι πολύ ευτυχισμένη που το έκανα. Μόνη μου είχα ξεκινήσει, κανένας φίλος δεν ήθελε να έρθει, αλλά είχα βρει έναν εκεί, με τον οποίο έχουμε την ευτυχία να αναπολούμε αυτή την εξαιρετική διάσχιση όποτε συναντιόμαστε.

Την Κυριακή πήγαμε στη Μονή, αρχαιολογική επίσκεψη, κι ύστερα μικρή βόλτα και πικνικ στο ανοιξιάτικο λιβάδι. Μ' αρέσει να ανακαλύπτω ξανά όμορφα μέρη με ξένους μαθητές. Κόβει το μάτι τους, παρατήρησαν τις αρχαίες κολόνες μέσα κι έξω απο την εκκλησία, και τη στρογγυλή μπανιέρα με τα καθίσματα, σίγουρα ρωμαϊκής εποχής που επέζησε στο μοναστηριακό λουτρό μέχρι να το κάνουν λιοτρίβι στην ύστερη τουρκοκρατία. Εγώ δεν θα το πρόσεχα. Ρωτήσαμε τις δυο υπαλλήλους του ΥΠΠΟ και μας διαβεβαίωσαν ότι ήταν όντως αυτή η μπανιέρα που κάθονταν γύρω οι λουόμενοι, όπως έχουν και τώρα στα τζακούζι.

«Η βιβλιοθήκη της ήταν φημισμένη και περιείχε κατά πάσα πιθανότητα έγγραφα από βιβλιοθήκες της αρχαιότητας. Τα χειρόγραφα, σύμφωνα με διαπίστωση των δημογερόντων της εποχής, "επωλήθησαν μεμβράναις εις τους Άγγλους, τα επίλοιπα υπηρετούσαν τους μαγείρους της μητροπόλεως.." Κατά δε την πολιορκία της Αθήνας από τους Τούρκους μεταφέρθηκαν στην ακρόπολη και χρησιμοποιήθηκαν για προσάναμμα στα φυσέκια» (Από το site της Φιλοδασικής)

Το έχουν θαυμάσια συντηρήσει το Μοναστήρι, τα κελιά, την εκκλησία, την τραπεζαρία, αλλά με το λουτρό δυσκολεύονται προφανώς, πώς να το εντάξουν; Να το αφήσουν λιοτρίβι, να το ξανακάνουν λουτρό; Μένει κλειδωμένο. Μπορείς να περιπλανηθείς στα υπόλοιπα, κι ύστερα να κάνεις το γύρο στους κήπους απο πάνω, να δεις τις λιμνούλες, τον κρουνό με το κεφάλι κριού που έχουν φέρει απο τον αρχαϊκό Παρθενώνα, και τη γούρνα με τις χελώνες, που συγκίνησαν βέβαια τα νεαρά μου πλάσματα περισσότερο απο κάθε αρχαιολογία.

Ανεβήκαμε ως την Ανάληψη, εκκλησοσπηλιά που θα υπήρξε ιερό κάποιας νύμφης, ύστερα πήγαμε στο Φραγκομονάστηρο όπου συνηθίζαμε παλιότερα να πηγαίνουμε με τα παιδιά μας να παίξουν, κι εκείνα έτριβαν τα παντελόνια τους κάνοντας με τις ώρες τσουλήθρα στα απότομα βράχια. Περπατήσαμε κάμποσο στα δρομάκια του Υμηττού κι ύστερα γυρίσαμε στα λιβάδια για πικνικ. Άρχισε να βρέχει μόλις μπήκαμε στο αυτοκίνητο να επιστρέψουμε.

Την άλλη φορά θα ξεκινήσουμε νωρίς, θα περπατήσουμε περισσότερο, θα, θα, θα, όλο έτσι λέμε όποτε πάμε στην Καισαριανή, και δεν το κάνουμε. Έτσι γίνεται με τον κήπο του σπιτιού σου, δεν μπορείς τις προετοιμασίες, βγαίνεις απλώς έξω μια στιγμή να πάρεις ανάσα, κι ύστερα ξαναμπαίνεις.

Μην ξεκινείστε πριν μπείτε στο site της Φιλοδασικής και διαβάστε λίγα πράγματα. Βλέπεις αλλιώς τριγύρω σου όταν ξέρεις ιστορίες.http://www.philodassiki.org/