Σταθμός μετρό "Αλέξανδρος Παναγούλης -Άγιος Δημήτριος" Από όνομα καλά πάει, διπλό, μεγαλοπρεπές. Και το πλακάκι κάτω φιλόδοξο. Και πίσω πολυκαταστήματα. Ανεβαίνει κόσμος απο το μετρό, περιμένουν ουρές στις στάσεις των λεωφορείων. Δεν ξέρω την περιοχή, ψάχνω να βρω πού θα πάω. Αμ δε. Σιγά μη δω. Οι λειψές ταμπελίτσες με τις ακόμα πιο λειψές πληροφορίες είναι απέξω μουτζουρωμένες όσο δεν παίρνει. Αυτοκόλλητα που δεν έχουν ξεκολλήσει κρύβουν τις περισσότερες στάσεις. Ό,τι περίσεψε το σκεπάζουν οι μαρκαδάροι. Χώρος έκφρασης οι πληροφορίες των συγκοινωνιών. Πάνω απ' όλες τις μουτζούρες οι ΑνΕλ έχουν κολλήσει κι ένα χαρτί με περισπούδαστες προτάσεις, ότι θα δουν αν συντρέχει λόγος παραπομπής σε δίκη των υπευθύνων για την υπαγωγή της Ελλάδος στο ΔΝΤ. κλπ. Περιμένω το λεωφορείο για 35 λεπτά. Δεν έχει χώρο να καθίσεις, δυο παγκάκια για δεκάδες ανθρώπους, και το ένα σπασμένο. Στο πεζούλι ενός δέντρου θα καθόμουν αν δεν ήταν το χώμα πίσω του τόσο γεμάτο σκουπίδια που με συγκράτησε.
Ποιος θα ερευνήσει αν συντρέχουν ευθύνες και λόγοι παραπομπής σε δίκη των υπευθύνων γι αυτό το χάλι στις στάσεις; Για την υπαγωγή μας σε χαμηλότερο επίπεδο ζωής; Κανένας απολύτως. Και τι να τις κάνεις τις ευθύνες; Σκούπα, φαράσι θέλω, να!
Αλλά μπορεί να πάρω το νέφτι μου την άλλη φορά στην τσάντα, με λίγο σπρέι καθαρίζεις το πλαστικό κι ίσως δεις τι υπάρχει απο κάτω.
Δεν θέλω άλλους συνειρμούς με το νέφτι όμως, εντάξει;
Μήπως ξέρετε κάποιο άλλο υλικό; Κανένα τίπ, όπως για τους λεκέδες σε υφάσματα;
Τώρα με την αύξηση των κομίστρων, να ρίξω την ιδέα να πάρουμε μπόνους ένα καθάρισμα των τσιγκουνικων αυτών επιγραφών;
Το κάνω για να διατηρώ την διεκδικητική μου φόρμα.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου