Κλειδωμένες καρδιές, κλειδωμένα βλέμματα

 Τα μεταλλικά κάγκελα της καινούργιας πεζογέφυρας του Σηκουάνα, της "γέφυρας των τεχνών", έχουν γεμίσει λουκετάκια με ονόματα ερωτευμένων. Προς το κέντρο της γέφυρας είναι τόσο πυκνά που κοντεύουν να φτιάξουν συμπαγή επιφάνεια. Στις άκρες αραιώνουν κάπως, αλλά συνεχώς βάζουν καινούργια, θα γεμίσουν κι αυτές σε λίγα χρόνια. Είναι η νέα μόδα που ξεκίνησε εδώ κι εξαπλώνεται σιγά- σιγά σε κάθε γέφυρα, σε κάθε μεταλλικό πλέγμα που μπορεί να μπει ένα μικρό λουκέτο. Την ώρα που περνούσα με τη γαλλίδα φίλη μου ένα νεαρό ζευγάρι έβαζε το δικό του. Έσκυψαν μαζί και κλείδωσαν για πάντα το λουκέτο με τα ονόματα τους πάνω από τον Σηκουάνα, μπροστά στο νησάκι του Άστεως, (Ile de la Cité) και τις δυο του παλιές πέτρινες γέφυρες. Ύστερα απομακρύνθηκαν ευχαριστημένοι, αγκαλιάζοντας ο ένας τον άλλον.
-Μα γιατί οι άνθρωποι βάζουν κλειδαριές για να συμβολίσουν τον έρωτα, αναρωτήθηκε η φίλη μου κουνώντας το κεφάλι. Μου φαίνεται καταπιεστικό, ένα κλειδωμένο λουκέτο που δεν ανοίγει με τίποτε!
Aν πετάνε και το κλειδί στον Σηκουάνα, θα συμπληρώνεται κάποιο είδος γάμου που κάνουν σιωπηλά τα ζευγάρια μπροστά στον αρχαίο πυρήνα της πόλης του Παρισιού.
-Ίσως είναι πια τόσο μεγάλη η ελευθερία των ανθρώπων απέναντι στον έρωτα που πρέπει να καταφύγουν στο λουκέτο για να δώσουν βάρος στον δεσμό τους, προσπάθησα να δικαιολογήσω τη νεολαία.
Πέρασα ξανά μόνη μου τη γέφυρα και κάθισα λίγο στα παγκάκια που έχει στη μέση. Είναι η πιο γαλήνια γέφυρα, ο θόρυβος από τα αυτοκίνητα δεν ακούγεται εκεί πάνω, βρίσκεσαι μόνο με ανθρώπους που είναι όλοι γοητευμένοι από την ομορφιά. Μερικοί ζωγραφίζουν, οι περισσότεροι βγάζουν φωτογραφίες κάποιοι κλειδώνουν λουκέτα στο κάγκελο. Όλοι προσπαθούν να κλειδώσουν το βλέμμα τους στο πανέμορφο αυτό τοπίο, να το κρατήσουν εδώ, να αφήσουν κάτι δικό τους στον μικρό χώρο που το έθιμο τους προσφέρει. Είναι αφιερώματα στη θεότητα ελπίδα όλα αυτά τα λουκέτα. Ο Σηκουάνας και το Παρίσι καλούνται μάρτυρες των ερώτων. Μάρτυρες και συμπαραστάτες, να διαρκέσει η αγάπη και να βρίσκει πάντα το βλέμμα όμορφα μέρη και θρυλικά. Μέρη κεντρικά και ειρηνικά, μέρη γεμάτα κόσμο και γαλήνη μαζί, μέρη σε παλιές πόλεις με ανοιχτό ορίζοντα, αποδεκτά και σταθερά, λατρεμένα, τοπία που τα κοιτάς και βγαίνει από μέσα σου ό,τι καλό υπάρχει. Δένουν το βλέμμα τους συμβολικά μαζί με τον έρωτά τους τα ζευγάρια. Να έχουν κι ένα σπίτι με ωραία θέα στο μέλλον, παρακαλούν, να μπορούν πάντα να κοιτάνε κάτι όμορφο και ανοιχτό, κάτι με νερό που κυλάει χωρίς να απειλεί, κάτι ρευστό και ταυτόχρονα σταθερό. Να σηκώνουν τα μάτια ψηλά και να μένουν γεμάτοι θαυμασμό. Να μη χρειαστεί να συμβιβαστούν με την ασχήμια.
Θέλω να βάλω κι εγώ ένα λουκέτο εδώ. Να μείνει κι ένα δικό μου κομμάτι, να τυπωθεί στο μυαλό μου η εικόνα σα να είναι σε οθόνη υπολογιστή. Να σκέφτομαι ό,τι είναι να σκεφτώ, να βλέπω ό,τι είναι να δω, κι ύστερα να ξαναβγαίνει ετούτη εδώ απαράλλαχτη.
Aπό το Protagon http://www.protagon.gr/?i=protagon.el.dolce&id=14327