Φέρτε τις πιρόγες

Πιάνει δυνατή βροχή. Σε τρία λεπτά η οδός Λευκάδος έχει γίνει ορμητικό ποτάμι. Αν θεωρήσεις τα πεζοδρόμια όχθες του ποταμού την πάτησες, διότι εκεί που συναντά την όχθη το ποτάμι είναι πιο βαθύ. Είναι τα χαντάκια στις άκρες, κάποια συμβολική απεικόνιση χανδακίων. Το χαντάκι είναι τούρκικη λέξη, οπότε του δώσαμε και κατάλαβε, για λόγους εθνικής αξιοπρέπειας. Πρέπει λοιπόν να πηγαίνεις από τη μέση του δρόμου, αλλά εκεί περνάνε τ’ αυτοκίνητα. Ευρωπαϊκή συνήθεια αυτή. Μας έφαγαν οι ευρωπαίοι. Μας βάλανε στη μέση, τούρκοι από δω, ευρωπαίοι από κει, άντε να περάσεις. Μας τσάκισαν οι μεγάλες δυνάμεις.

Ρυάκι η Σπετσών, χείμαρρος η Κερκύρας. Κατεβάζει νερό με άγριο κύμα. Του γλυκού νερού νησιά γίνανε όλα. Το λένε γλυκό, αλλά είναι αγανακτισμένο. Για την Παξών δεν συζητάμε καν, έχει σε μόνιμη βάση ποτάμι εκεί, από μια πηγή που βρέθηκε σε υπόγειο πολυκατοικίας και δεν σκεπάστηκε καλά. Κρήνη αγνώστων στοιχείων. Γιατί έτσι κάνουμε εμείς με τις πηγές, τις σκεπάζουμε, φταίνε οι Βαυαροί πρωτίστως που φαγώθηκαν να κάνουν πρωτεύουσα την Αθήνα. Δεν ήμασταν ώριμοι για πρωτευουσιάνοι. Εκείνος ο Λουδοβίκος, ο αρχαιόπληκτος, δεν του έφτανε που γέμισε το Μόναχο κολώνες, να την ψωνίζουν αργότερα οι άρειοι απόγονοι του, ήθελε και την Αθήνα πρωτεύουσα στο βασίλειο του γιου του. Ωραία προκοπή μας έφτιαξε κι αυτός. Αντί ν’ αρχίσει από τη βάση, να κάνει πρώτα υπονόμους, έφτιαξε νεοκλασικές Βιβλιοθήκες και Ακαδημίες. Κι ύστερα σηκώθηκε κι έφυγε και μας άφησε με τους εργολάβους. Μια δουλειά σωστή δεν έκανε. Και δεν καταλαβαίνω γιατί δεν ζητάμε αποζημίωση για όλ’ αυτά από το σημερινό κρατίδιο της Βαυαρίας. Τόσο και τόσα ζητάμε από τους Γερμανούς, και ξεχνάμε αυτά για τα οποία είναι απολύτως υπεύθυνοι. Μας μπερδεύει που η Βαυαρία ενσωματώθηκε στο Ομοσπονδιακό κράτος για να αποφύγει τις ευθύνες της.

Ποιο ποτάμι κελάρυζε εδώ πέρα που κατρακυλάνε ορμητικά νερά; Λίγα δέντρα θα είχε γύρω- γύρω, μπορεί κάποτε να πλένανε κι ασπρόρουχα. Τώρα διαλύονται τα μαυροπάπουτσα εδώ. Τι ωραία φύση είχαμε που μας βάλανε οι μεγάλες δυνάμεις να την κάνουμε πρωτεύουσα. Τι τη θέλαμε, εμείς που αγαπάμε τα χωριά μας; Αχ βαχ. Η γενιά του Πολυτεχνείου φταίει για όλα. Αν είσαι πολυτεχνίτης βρες μια λύση. Η Ευελπίδων ήταν ρέμα, η Φωκίωνος Νέγρη επίσης. Δεν ξέρουμε πώς τα έλεγαν. Να είχαν ονόματα, να τα βάλουμε ιν μεμόριαμ, σε μαρμάρινες πλάκες, να στηλιτεύεται εσαεί η ανθρώπινη παρέμβαση. Ξεπηδά η ροή κάθε φορά λες και δεν καταλαβαίνει τις κοινωνικές παραμέτρους. Χτίσαμε κύριε. Χρειαζόμασταν δρόμους, νόμους και καθόλου υπονόμους, πλήρη κάλυψη οικοπέδων για να παράγουμε πλεόνασμα, ανάπτυξη. Αλλά δεν φταίμε. Γιατί να τιμωρούμαστε πάντα οι φτωχοί;

Αυτό το διασυρμό του κράτους με την παραμικρή βροχή κάθε φορά δεν τον αντέχω. Αυτή τη διάρρηξη του κοινωνικού ιστού. Πάνε κι οι μπότες, πάει και το μαλλί, πάει κι η καμπαρντίνα. Δέκα πόντους λάσπη, από διερχόμενα αυτοκίνητα. Να μην το πω ότι φταίνε οι αμερικάνοι που τα εφηύραν, εξυπακούεται.

Κρατείστε μέσα γέρους και μωρά, φέρτε τις πιρόγες. Γι αυτό αγαπάμε τους Ινδιάνους, αυτοί θα μας σώσουν.

 Protagon http://www.protagon.gr/?i=protagon.el.8emata&id=20756