«Απόδειξη παρακαλώ;» είπε ο αποφασισμένος να διεκδικήσει τα δικαιώματά του φίλος, και το αφεντικό κατέβασε τα μούτρα, εξαφανίστηκε, και μας άφησε στο κρύο. Περιμέναμε ωστόσο, δύσθυμα, μέχρι που ξαναφάνηκε με ένα μάτσο αποδείξεις. «Για να τις μοιραστείτε» μας είπε, και προς στιγμήν εντυπωσιαστήκαμε. Μήπως τον είχαμε παρεξηγήσει;
Ήταν εντάξει ο άνθρωπος, μας τις έκοψε και χωριστά για να μας εξυπηρετήσει όλους. Φύγαμε ευχαριστώντας, και καθώς περπατούσαμε εκείνος ο ίδιος ο ψείρας φίλος ρίχνει μια ματιά στα χαρτιά που είχε πάρει και λέει, «αυτά δεν είναι σημερινά!».
Κοιτάζουμε, ήταν όντως παλιές αποδείξεις, με ημερομηνίες ακόμα και του Φλεβάρη. Μετράμε τα ποσά, όλα μαζί ήταν λιγότερα από 30 ευρώ. Μικροποσά όλες, αποδείξεις ξεχασμένες στα τραπέζια από ξένους πελάτες προφανώς, που τις μάζευε για να τις δώσει σε κάποιον παράξενο σαν εμάς όταν θα της ζητούσε.
Δεν γυρίσαμε πίσω να κάνουμε καβγά, είχαμε πια απομακρυνθεί πολύ, αυτό εξάλλου περίμενε κι εκείνος. Γλίτωσε λοιπόν την απόδειξη για τα 120 ευρώ, μέρα μεσημέρι με τόσους πελάτες, με την αστυνομία να κυνηγά μετανάστες ως ατραξιόν μπροστά στους θαμώνες, κι απλώς μας χάλασε το κέφι .[ ΑΝΑΛΩΣΙΜΑ ] ΤΑ ΝΕΑ 16-3-2010http://www.tanea.gr/gnomes/?aid=4565295
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου