Μια κάθαρση

 Ωραία στοίβα τα βιβλία που έδωσες Πανελλήνιες. Δεν θα τα ξανανοίξεις, είναι σίγουρο. Δεν μπορεί να μπαίνεις στον πειρασμό της πυράς, το θέμα της Έκθεσης ίσως κατάφερε να σας πείσει φέτος ότι είναι βάρβαρο να καίτε τα βιβλία σας, κι εσείς δεν είστε βάρβαροι. Λίγο φασαριόζοι, λίγο αδέξιοι μόνο. Να γινόταν ένα θαύμα, να ξεκινούσε από σήμερα μια σχέση διαφορετική με τα βιβλία... Ξέρω καλά ότι τα μίσησες ετούτα εδώ, αλλά αν τα φυλάξεις μπορεί κάποτε να τα ξαναδείς με συμπάθεια. Κι έπειτα υπάρχουν άλλα που θα μπορούσαν να σου δώσουν τόσες χαρές. Δεν θα πληρώσουμε πια φροντιστήριο, να σε πείσει να τα παπαγαλίσεις, δεν θα παίρνεις βαθμούςδιαβατήρια, δεν θα είναι υποχρεωτικά. Θα σε τραβήξουν από μόνα τους, έχεις μαζί τους μυστική συγγένεια, κι ας μην το ξέρεις. Θα γίνουν σημαδάκια στην πορεία της ζωής σου, ελπίζω δηλαδή να μην τα χάσεις, θα είναι κρίμα, θα είναι φτώχεια και στέρηση. Ας βγει γρήγορα αυτό το ηλεκτρονικό πράγμα που τα περιέχει, μη μείνεις κλεισμένος στην προκατάληψη για ένα μέσο που θεωρείς ξεπερασμένο. Θα σε συγκινήσουν περισσότερο κι από την αληθινή ζωή, θα σε ταξιδέψουν περισσότερο από τα αεροπλάνα, θα σε παρηγορήσουν στις μοναξιές και θα σε ενισχύσουν στις αγάπες.

Θα σε θυμώσουν και θα σε βάλουν να σκεφτείς, θα σου χαρίσουν τα πλούτη που περίσσεψαν από τους ανθρώπους όλων των εποχών, θα σου γνωρίσουν τον κόσμο και το μεγαλείο της ανθρωπότητας, και ακόμα καλύτερα θα σου γνωρίσουν τη μικρότητα της ανθρωπότητας, να γελάς μαζί της, να μη φοβάσαι, να μη νιώθεις ξένος. Πώς θα γίνει να αλλάξει η σχέση σου με τα βιβλία, από σήμερα και για πάντα; Μήπως τελικά όντως χρειάζεται μια καθαρτήρια πυρά;