Η Τοσίτσα είναι η κόλαση επί της γης, αθηναϊκή εκδοχή.
Ανάμεσα στο Αρχαιολογικό Μουσείο, το καμάρι της φυλής, και το Μετσόβιο Πολυτεχνείο, το άλλο καμάρι. Ήταν ο πρώτος πεζόδρομος, ίσως ο δεύτερος μετά τη Βουκουρεστίου. Η πραγματοποίηση ενός ονείρου. Φανταζόμασταν ότι στους πεζόδρομους θα ζούσαμε, θα αναπνέαμε, θα κυκλοφορούσαμε. Τώρα εκεί, μέρα νύχτα, οι αξιοθρήνητοι καταναλωτές παράνομων ουσιών συναντούν προμηθευτές τους. Τρέχουν μηχανάκια, όπως τρέχουν σε όλους τους πεζόδρομους, είτε κουβαλώντας πίτσες, είτε κουβαλώντας πρέζα, είτε κουβαλώντας απλώς τη σιγουριά ότι οι πεζόδρομοι τους ανήκουν. Μπροστά στην Πατησίων υπάρχουν δυο περίπτερα και δυο στάσεις τρόλεϊ σαν από άλλο κόσμο. Πίσω υπάρχει μια χημική τουαλέτα, μέσα σε όλα τα χημικά, με δυσκολία φαντάζεται κανείς πώς θα είναι μέσα... Α, ναι, και το άγαλμα της αλυσοδεμένης Βορείου Ηπείρου, ξεχασμένο από τον καιρό που ο αλυτρωτισμός ήταν επίσημη πολιτική. Άλλοι αλύτρωτοι τώρα εκεί στον «πεζόδρομο», τον πρεζόδρομο, άλλα αγάλματα εξαθλίωσης που εκτίθενται στο φιλοθεάμον κοινό, ένα ρεαλιστικό μπαλέτο σε σλόου μόσιον, κι όπως μπορεί ο καθένας τους αποφεύγει. Βγαίνοντας από το Μουσείο η αρχαιολόγος Ηώ Ζερβουδάκη, πεζή, έτυχε στη στιγμή που το σλόου μόσιον είχε αλλάξει ρυθμό. Μπορεί να στριμώχνονται εκεί αλυτρωτικά αγάλματα και αλύτρωτοι άνθρωποι σε κρίση στέρησης, περίπτερα, στάσεις, χημικές τουαλέτες, αλλά τα μηχανάκια τρέχουν κανονικά. Αυτό είναι το νόημα των πεζόδρομων.
Αν ήταν να προσέχουν, θα έβγαιναν και στον δρόμο. Ας μαντέψουμε τι θα κάνουν τώρα για να μην υπάρξουν άλλα τέτοια ατυχήματα: θα κλείσουν την πλαϊνή πόρτα του Μουσείου. Οι πεζοί πρέπει να προστατευτούν από τον εαυτό τους! Δεν επιτρέπεται να βγαίνουν και να περπατάνε σε πεζόδρομους!
https://www.tanea.gr/2008/05/02/opinions/analwsima-thanateros-pezodromos/
Ανάμεσα στο Αρχαιολογικό Μουσείο, το καμάρι της φυλής, και το Μετσόβιο Πολυτεχνείο, το άλλο καμάρι. Ήταν ο πρώτος πεζόδρομος, ίσως ο δεύτερος μετά τη Βουκουρεστίου. Η πραγματοποίηση ενός ονείρου. Φανταζόμασταν ότι στους πεζόδρομους θα ζούσαμε, θα αναπνέαμε, θα κυκλοφορούσαμε. Τώρα εκεί, μέρα νύχτα, οι αξιοθρήνητοι καταναλωτές παράνομων ουσιών συναντούν προμηθευτές τους. Τρέχουν μηχανάκια, όπως τρέχουν σε όλους τους πεζόδρομους, είτε κουβαλώντας πίτσες, είτε κουβαλώντας πρέζα, είτε κουβαλώντας απλώς τη σιγουριά ότι οι πεζόδρομοι τους ανήκουν. Μπροστά στην Πατησίων υπάρχουν δυο περίπτερα και δυο στάσεις τρόλεϊ σαν από άλλο κόσμο. Πίσω υπάρχει μια χημική τουαλέτα, μέσα σε όλα τα χημικά, με δυσκολία φαντάζεται κανείς πώς θα είναι μέσα... Α, ναι, και το άγαλμα της αλυσοδεμένης Βορείου Ηπείρου, ξεχασμένο από τον καιρό που ο αλυτρωτισμός ήταν επίσημη πολιτική. Άλλοι αλύτρωτοι τώρα εκεί στον «πεζόδρομο», τον πρεζόδρομο, άλλα αγάλματα εξαθλίωσης που εκτίθενται στο φιλοθεάμον κοινό, ένα ρεαλιστικό μπαλέτο σε σλόου μόσιον, κι όπως μπορεί ο καθένας τους αποφεύγει. Βγαίνοντας από το Μουσείο η αρχαιολόγος Ηώ Ζερβουδάκη, πεζή, έτυχε στη στιγμή που το σλόου μόσιον είχε αλλάξει ρυθμό. Μπορεί να στριμώχνονται εκεί αλυτρωτικά αγάλματα και αλύτρωτοι άνθρωποι σε κρίση στέρησης, περίπτερα, στάσεις, χημικές τουαλέτες, αλλά τα μηχανάκια τρέχουν κανονικά. Αυτό είναι το νόημα των πεζόδρομων.
Αν ήταν να προσέχουν, θα έβγαιναν και στον δρόμο. Ας μαντέψουμε τι θα κάνουν τώρα για να μην υπάρξουν άλλα τέτοια ατυχήματα: θα κλείσουν την πλαϊνή πόρτα του Μουσείου. Οι πεζοί πρέπει να προστατευτούν από τον εαυτό τους! Δεν επιτρέπεται να βγαίνουν και να περπατάνε σε πεζόδρομους!
https://www.tanea.gr/2008/05/02/opinions/analwsima-thanateros-pezodromos/
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου