Αξιον εστί

Άξιον εστί το κορίτσι που ξεκινα
βαμμένο και καλοντυμένο να δουλέψει στην καφετέρια
το αγόρι που αμύνεται με τ' ακουστικά στ' αυτιά
η γυναίκα που βγαίνει στις κεντρικές αγορές και χαζεύει τα φτηνά ρούχα στη Ζάρα και το ΗΜ
ο άντρας που περνά βιαστικά χωρίς να ξέρει γιατί ακριβώς το καθήκον τον χτυπάει στο κεφάλι
αλλά και πάντα γυρίζει το κεφάλι να χαζέψει λίγο μια ωραία
κι αναζητά στο μυαλό του λέξεις ταπεινωτικές να μειώσει την επιθυμία
Ο λαχειοπώλης που επιμένει
Οι εργάτες που ξαναφτιάχνουν τα σπασμένα τζάμια
Τα μαγαζιά με τις τυρόπιτες που ξανανοίγουν
Οι μετανάστριες που ανεβαίνουν τα σπασμένα σκαλιά της καθολικής μητρόπολης
Οι κουρασμένοι επιβάτες που περιμένουν το τρόλει
Άξιον εστί η ζωή στο κέντρο
Κάθε ειρηνική στιγμή εκτεθειμένη στην προσδοκία
Κάθε βλέμμα, κάθε βήμα, κάθε συναλλαγή
η παρηγοριά του ανοιχτού δρόμου
η κάθε στολισμένη βιτρίνα
η μοναξιά μέσα στο πλήθος, η ανεμελιά, η βιασύνη, το χάζι,
τα καινούργια παπούτσια
Νυν και αεί