Τετάρτη 4 Νοεμβρίου 2009

Πράγματα και θάματα

Πράγματα και θάματα συνέβησαν τις ημέρες που εγώ προσπαθούσα να περάσω τα διόδια για Λάρισα χωρίς να γίνω ρεζίλι (δεν το πέτυχα). Στον Άγιο Παντελεήμονα έγινε η αντιρατσιστική συναυλία με αστυνομική προστασία. Διότι στον Άγιο Παντελεήμο- να, δεν ξέρω αν το έχετε αντιληφθεί, υπάρχει ένα κράτος εν κράτει, πολύ λιγότερο διάσημο από των Εξαρχείων, αλλά που ταλαιπωρεί πάρα πολύ τον κόσμο που μένει εκεί. Λέγοντας κόσμο δεν εννοώ μόνο τους μετανάστες, νέους και παλιούς, που μερικοί έχουν μαγαζιά μέσα στα οποία εισβάλλουν και τους απειλούν οι «αγανακτισμένοι κάτοικοι», αλλά και τους Έλληνες που απεχθάνονται τις ρατσιστικές εκδηλώσεις περισσότερο από τις ποικιλίες της ανθρώπινης ράτσας. Η Αστυνομία που είχε δώσει άδεια για τη συναυλία την προστάτεψε κιόλας από την επιθετικότητα των ρατσιστών. Αυτονόητο, έτσι; Ο ρατσισμός είναι αντίθετος με το Σύνταγμα, αν μη τι άλλο. Στα δε Εξάρχεια, στο «Φλοράλ» που απέκτησε ήδη τον μύθο του, διάφοροι λέει «αντιεξουσιαστές» επιτέθηκαν με αυγά στη Σώτη Τριανταφύλλου φωνάζοντας να πάει να παρουσιάσει τα βιβλία της στο Κολωνάκι. Αντιεξουσιαστές αλλά οπαδοί της ταμπέλας οι αυγουλιέρηδες, δεν μπορούν να αφήσουν τα πράγματα να μπερδεύονται στα καλά καθούμενα. Τους μπέρδεψε η Σώτη, την είχαν για δική τους και ξαφνικά παρεξέκλινε του δόγματος. Οπότε τι να κάνουν οι άνθρωποι, κατέφυγαν στο μόνο πράγμα που τους είχε απομείνει... Σύντροφοι των άλλων, του Αγίου Παντελεήμονα, κατά βάθος, θέλουν τα πράγματα τακτικά, να ξέρουμε τι μας γίνεται. Στα Εξάρχεια οι αναρχικοί, κι ο υπόλοιπος κόσμος να φοβάται, στον Άγιο Παντελεήμονα οι ρατσιστές, κι ο υπόλοιπος κόσμος να φοβάται. Να ξέρουμε πού πατάμε και πού βρισκόμαστε.
Τους χάλασε η μαγιονέζα τώρα. Βρίσκόμαστε σε χώρα όπου ο καθένας μπορεί να εκφράζεται ελεύθερα. Πω πω καταστροφή!

https://www.tanea.gr/2009/11/04/opinions/analwsima-pragmata-kai-thamata/

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Πόσο δύσκολο να γίνει το προσωπικό, πολιτικό.

Τη νύχτα που έφτασε ο Καραμανλής στο Ελληνικό να αναλάβει τα ηνία της χώρας που είχε βρεθεί στο χείλος του γκρεμού, πενήντα χρόνια πριν, δεν...