Σαν σκηνοθετικό κόλπο, ιδιοφυές όμως, ήρθε αυτή η εκδήλωση της Διεθνούς Διαφάνειας με την ομιλία Καραμανλή περί διαφθοράς, με την οποία μάχεται καθημερινά, όπως ο Αϊ-Γιώργης τον δράκο. Αν το έβαζαν σε ταινία, θα το λέγαμε πολύ τραβηγμένο.
Αλλά τώρα ζούμε τραβηγμένες καταστάσεις καθημερινά, με ένταση, κοντεύουμε να εθιστούμε. Και έτσι πρέπει, μας λέει ο μέγας ηθικολόγος. Πρέπει να πάθουμε ανοσία σε όλα αυτά τα σιχαμένα δήθεν ροζ, κι ακόμα μεγαλύτερη στα άλλα, τα πολύ συνηθισμένα πλέον και ξαναϊδωμένα γκρίζα, να μην ανησυχούμε, δεν τρέχει τίποτε, ο δράκος αντιμετωπίζεται από τον αρμόδιο άγιο που ζητά απλώς μεγαλύτερη ευλάβεια και ορισμένες επιπλέον διευκολύνσεις. Μόνο που κι από το δικό του το τροπάριο κινδυνεύουμε να εθιστούμε. Ξαφνικά τα ηθικοπλαστικά κυβερνητικά μηνύματα φαίνονται να είναι η άλλη όψη του καθρέφτη. Ή, μάλλον, ούτε καν η άλλη του όψη, είναι το ίδιο του το μέταλλο. Σαν να γέννησε τη διαφθορά όλη αυτή η ηθικολογία από μόνη της, εμπνευσμένη παρθένα που δέχεται τον θεϊκό σπόρο της εξουσίας. Κι ο άγιος που λέγαμε κυνηγά την ουρά του δράκου γύρω γύρω, ο οποίος κυνηγά την ουρά του αλόγου, σε ένα άθλιο κουρδιστό παιχνίδι που διαφθείρει την αισθητική μας, πέρα από όλα τα υπόλοιπα. Δεν αξίζουμε τίποτα καλύτερο ως κοινό και πολίτες; Πότε παραδώσαμε την καλλιέργεια του γούστου μας σε αυτούς τους ανθρώπους; Σε λίγο θα τσιρίξει το ροζ χρώμα για τον διασυρμό που υφίσταται.
Προοριζόταν κι αυτό για καλύτερη μοίρα όταν επινοήθηκε, χρώμα που το φοράνε στα κοριτσάκια, που το χρησιμοποίησαν οι σοσιαλιστές, που συμβολίζει πράγματα απαλά, συμβιβασμό και τρυφερότητα, τόσα που κοντεύουμε να ξεχάσουμε τώρα που το έβαψαν πορνό.
https://www.tanea.gr/2008/01/17/opinions/analwsima-koyrdistos-faylos-kyklos/
Αλλά τώρα ζούμε τραβηγμένες καταστάσεις καθημερινά, με ένταση, κοντεύουμε να εθιστούμε. Και έτσι πρέπει, μας λέει ο μέγας ηθικολόγος. Πρέπει να πάθουμε ανοσία σε όλα αυτά τα σιχαμένα δήθεν ροζ, κι ακόμα μεγαλύτερη στα άλλα, τα πολύ συνηθισμένα πλέον και ξαναϊδωμένα γκρίζα, να μην ανησυχούμε, δεν τρέχει τίποτε, ο δράκος αντιμετωπίζεται από τον αρμόδιο άγιο που ζητά απλώς μεγαλύτερη ευλάβεια και ορισμένες επιπλέον διευκολύνσεις. Μόνο που κι από το δικό του το τροπάριο κινδυνεύουμε να εθιστούμε. Ξαφνικά τα ηθικοπλαστικά κυβερνητικά μηνύματα φαίνονται να είναι η άλλη όψη του καθρέφτη. Ή, μάλλον, ούτε καν η άλλη του όψη, είναι το ίδιο του το μέταλλο. Σαν να γέννησε τη διαφθορά όλη αυτή η ηθικολογία από μόνη της, εμπνευσμένη παρθένα που δέχεται τον θεϊκό σπόρο της εξουσίας. Κι ο άγιος που λέγαμε κυνηγά την ουρά του δράκου γύρω γύρω, ο οποίος κυνηγά την ουρά του αλόγου, σε ένα άθλιο κουρδιστό παιχνίδι που διαφθείρει την αισθητική μας, πέρα από όλα τα υπόλοιπα. Δεν αξίζουμε τίποτα καλύτερο ως κοινό και πολίτες; Πότε παραδώσαμε την καλλιέργεια του γούστου μας σε αυτούς τους ανθρώπους; Σε λίγο θα τσιρίξει το ροζ χρώμα για τον διασυρμό που υφίσταται.
Προοριζόταν κι αυτό για καλύτερη μοίρα όταν επινοήθηκε, χρώμα που το φοράνε στα κοριτσάκια, που το χρησιμοποίησαν οι σοσιαλιστές, που συμβολίζει πράγματα απαλά, συμβιβασμό και τρυφερότητα, τόσα που κοντεύουμε να ξεχάσουμε τώρα που το έβαψαν πορνό.
https://www.tanea.gr/2008/01/17/opinions/analwsima-koyrdistos-faylos-kyklos/
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου