Oρίστε, βρέθηκε η λύση για όλα τα δεινά της νεολαίας, λίγο καιρό μετά την ταραχή που πέρασε το έθνος, μόλις έμαθε πόσοι διάσημοι καλλιτέχνες δεν έχουν κάνει τη θητεία τους.
Θητεία στα 18! Μόλις τελειώνουν τα αγόρια το λύκειο και πριν ολοκληρώσει καλά καλά η τεστοστερόνη το έργο της και τα μεταμορφώσει σε άντρες με τα όλα τους, θα αναλαμβάνει ο λαμπρός ελληνικός στρατός να της δώσει μια σπρωξιά, της ορμόνης, να γίνει η δουλειά σβέλτα. Έτσι κανένας δεν θα ξεφεύγει και θα είναι όλοι ευχαριστημένοι. Θα εκτονώνεται η νεανική αμηχανία μετά το λύκειο, την εποχή που ψάχνονται οι νέοι και σχεδιάζουν τη ζωή τους.
Παλάσκα, όπλο, καψώνια και καραβάνα, χακί και πειθαρχία, η γερή σφαλιάρα της ζωής.
Πολλοί πιστεύουν πως τέτοια χρειάζεται η δύσκολη αυτή ηλικία για να προσγειωθεί στη σκληρή πραγματικότητα. Άλλοι πάλι πιστεύουν πως αυτή η δύσκολη, αλλά ωραία ηλικία είναι ό,τι χρειάζεται ο στρατός. Δεκαοχτάχρονα παιδιά, φρέσκο αίμα, άγουρα νιάτα, ασχημάτιστα. Η προσωπικότητα άγουρη ακόμα πρωτοξυπνάει γλυκά, τεντώνεται να ξεμουδιάσει η ανεξαρτησία. Νέοι, γεροί, ακούραστοι, εύπλαστοι.
Γεμάτοι μυς, αλλά χωρίς κότσια για να αντιδρούν στη στρατιωτική πειθαρχία. Ό,τι πρέπει για να περάσουν τη δοκιμασία σπασίματος του τσαμπουκά, με την οποία ξεκινά παραδοσιακά η θητεία. Στα δεκαοχτώ δεν είναι εικοσιπεντάρηδες και τριαντάρηδες, που έχουν αποκτήσει αξιοπρέπεια και αυτοσεβασμό, προσφέρονται πολύ περισσότερο για το υλικό που χρειάζεται ο στρατός, άβουλα εκτελεστικά όργανα, υπάκουα, ψαρωμένα, που δεν αντιδρούν στους εξευτελισμούς. Αντί για ανεξαρτησία, θα πέφτουν σε πειθαρχία πολύ πιο σκληρή από του σχολείου, αντί να βρίσκουν τον εαυτό τους θα οφείλουν να τον ισοπεδώσουν. Αλλά αφού έχουμε τα ακριβότερα κανόνια της Ευρώπης, δεν τους αξίζει και το πιο φρέσκο κρέας;
https://www.tanea.gr/2007/03/13/opinions/analwsima-kreas-gia-kanonia/
Θητεία στα 18! Μόλις τελειώνουν τα αγόρια το λύκειο και πριν ολοκληρώσει καλά καλά η τεστοστερόνη το έργο της και τα μεταμορφώσει σε άντρες με τα όλα τους, θα αναλαμβάνει ο λαμπρός ελληνικός στρατός να της δώσει μια σπρωξιά, της ορμόνης, να γίνει η δουλειά σβέλτα. Έτσι κανένας δεν θα ξεφεύγει και θα είναι όλοι ευχαριστημένοι. Θα εκτονώνεται η νεανική αμηχανία μετά το λύκειο, την εποχή που ψάχνονται οι νέοι και σχεδιάζουν τη ζωή τους.
Παλάσκα, όπλο, καψώνια και καραβάνα, χακί και πειθαρχία, η γερή σφαλιάρα της ζωής.
Πολλοί πιστεύουν πως τέτοια χρειάζεται η δύσκολη αυτή ηλικία για να προσγειωθεί στη σκληρή πραγματικότητα. Άλλοι πάλι πιστεύουν πως αυτή η δύσκολη, αλλά ωραία ηλικία είναι ό,τι χρειάζεται ο στρατός. Δεκαοχτάχρονα παιδιά, φρέσκο αίμα, άγουρα νιάτα, ασχημάτιστα. Η προσωπικότητα άγουρη ακόμα πρωτοξυπνάει γλυκά, τεντώνεται να ξεμουδιάσει η ανεξαρτησία. Νέοι, γεροί, ακούραστοι, εύπλαστοι.
Γεμάτοι μυς, αλλά χωρίς κότσια για να αντιδρούν στη στρατιωτική πειθαρχία. Ό,τι πρέπει για να περάσουν τη δοκιμασία σπασίματος του τσαμπουκά, με την οποία ξεκινά παραδοσιακά η θητεία. Στα δεκαοχτώ δεν είναι εικοσιπεντάρηδες και τριαντάρηδες, που έχουν αποκτήσει αξιοπρέπεια και αυτοσεβασμό, προσφέρονται πολύ περισσότερο για το υλικό που χρειάζεται ο στρατός, άβουλα εκτελεστικά όργανα, υπάκουα, ψαρωμένα, που δεν αντιδρούν στους εξευτελισμούς. Αντί για ανεξαρτησία, θα πέφτουν σε πειθαρχία πολύ πιο σκληρή από του σχολείου, αντί να βρίσκουν τον εαυτό τους θα οφείλουν να τον ισοπεδώσουν. Αλλά αφού έχουμε τα ακριβότερα κανόνια της Ευρώπης, δεν τους αξίζει και το πιο φρέσκο κρέας;
https://www.tanea.gr/2007/03/13/opinions/analwsima-kreas-gia-kanonia/
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου