Ενας δημοσιογράφος μας κοιτάζει

Ο Ρόμαν Προτάσεβιτς είχε έρθει στην Ελλάδα για να συμμετέχει στο Φόρουμ των Δελφών. Ήρθε στην Ελλάδα με εμπιστοσύνη, ότι βρίσκεται σε μια χώρα ασφαλή, ευρωπαϊκή, ότι συμμετέχει σε μια διεθνή οργάνωση, ανάμεσα σε διάσημους και σπουδαίους. Τέτοιον εξευτελισμό της  ασφάλειας και της Ευρώπης ποιος τον περίμενε; Τέτοια άσκηση βίας μέσα σε ευρωπαϊκά σύνορα;

Στη φωτογραφία που κυκλοφόρησε από τη σύλληψη του o Ρόμαν Προτάσεβιτς γυρίζει απελπισμένα και μας κοιτάζει καθώς τον τραβούν οι ένστολοι της πατρίδας του με ύφος απολύτως ψύχραιμο, σα να τραβούν ένα χαρτί από τον εκτυπωτή, γυρίζει εκείνος και μας κοιτάζει σα να ζητάει βοήθεια. Μη με αφήνετε, εσείς που είστε κανονικοί ελεύθεροι άνθρωποι και πάτε χωρίς κίνδυνο από την Αθήνα στη Λιθουανία. Κάντε κάτι, σώστε με. Κι επιπλέον μας λέει βουβά, δεν είναι αυτός για τέτοια. Δεν ξέρει καράτε, ζίου ζίτσου, πολεμικές τέχνες, να πετάς στον αέρα και να ξεφεύγεις από τους διώκτες σου. Στον αέρα δηλαδή πετούσε, αλλά εκείνοι πέταξαν με πιο βαρύ αεροπλάνο, και τον κατέβασαν και τον ξεχώρισαν από τους άλλους επιβάτες, και τον οδηγούν στο σκοτάδι που δεν θα μάθουμε, αλλά το υποπτευόμαστε.

Ξέρουμε εμείς από τέτοια εξάλλου, πέρασε κι από δω χούντα επταετής, βραχύχρονη μοιάζει από μακριά, αλλά δεν το ξέραμε όταν τη ζούσαμε, διδαχτήκαμε πολλά για τις τεχνικές εγκλεισμού, βασανιστηρίων, δικών και καταδικών. Τότε οι Ευρωπαίοι έκαναν ό,τι μπορούσαν, είχαν διώξει την Ελλάδα από το Συμβούλιο της Ευρώπης, βοηθούσαν τους αντιστασιακούς, προσπαθούσαν να επικοινωνήσουν με κάθε τρόπο με τους πολιτικούς κρατούμενους. Έσωσαν τον Θεοδωράκη με προσωπική παρέμβαση του Ζισκάρ ντ Εσταίν, και γράφοντας, καταγγέλοντας, οργανώνοντας διαδηλώσεις, εμπόδισαν να εκτελεστεί ο Παναγούλης. Οι πράξεις βίας της χούντας την εξέθεταν, έστω κι αν τελικά έπεσε από τη δική της βία.

Τι μπορεί να κάνει τώρα η Ευρώπη για να δείξει ότι δεν ανέχεται τέτοιες συμπεριφορές; Να καταγγείλει εμπορικές συμφωνίες, δάνεια, συνδέσεις; Κάτι πρέπει να υπάρχει να κάνει. Κατηγορούν για μαλθακότητα την Ένωση, πράγματι, τόσα χρόνια ειρηνική και δημοκρατική ζωή σε κάνουν να ξεσυνηθίζεις να απαντάς σε επιθέσεις, αλλά αυτό δεν είναι μοίρα. Μπορούμε να το δουλέψουμε, να προσπαθήσουμε, να βρούμε τρόπους. Η Ελλάδα, που είχε έρθει να επισκεφτεί ο δημοσιογράφος, οφείλει να δείξει αυξημένη ευαισθησία, να μην είναι μόνο λόγια και διαφημιστικά σποτ τα περί φιλοξενίας και φιλότιμου.