Κυριακή 4 Σεπτεμβρίου 2016

Οι θρησκείες είναι μαγεία

Οι θρησκείες είναι μαγεία. Πώς να μη ζηλέψει κανείς την πίστη των νεαρών κοριτσιών που βγήκαν να διαδηλώσουν στην Αθήνα υπέρ του δικαιώματος των μουσουλμανίδων να φορούν μπουρκίνι στις γαλλικές παραλίες; Προχτές, μπροστά στη γαλλική πρεσβεία, στην καυτή αθηναϊκή άσφαλτο της πλατείας Συντάγματος, οι φτωχές αυτές κοπέλες από το Πακιστάν κι από το Μπαγκλαντές, που πιθανότατα δεν έχουν φτάσει ούτε μέχρι το Φάληρο, απέναντι από τη στάση του Ηλεκτρικού, να κολυμπήσουν ανάμεσα στα τσιμεντένια ντόκια, ταυτίστηκαν με τις πάμπλουτες κυρίες από τη Σαουδική Αραβία που περνούν τις διακοπές τους στην Κυανή Ακτή. Πώς να μη θαυμάσει κανείς την απίστευτη ικανότητα των θρησκειών, να χαρίζουν τέτοιες ευτυχίες, τέτοιες παρηγοριές κι ευγενικά αγωνιστικά αισθήματα σε ανθρώπους ταπεινούς, που ίσως έχουν χίλιους λόγους να αισθάνονται καταπιεσμένοι κι ανεπιθύμητοι στην πόλη όπου ζουν, αλλά το μόνο πράγμα που τις έκανε να βγουν στους δρόμους, ήταν η απαγόρευση του μπουρκίνι στη Γαλλία;
Είναι μαγικές οι θρησκείες. Καταφέρνουν πράγματα που τίποτ' άλλο δεν μπορεί να καταφέρει, απρόσμενα και θαυμαστά. Θρησκεία ίσον θαύμα, τέλος. Αν δεν μπορούν να παράγουν θαύματα ορατά και βεβαιωμένα, παράγουν τέτοιου τύπου αξιοθαύμαστα φαινόμενα, για τα οποία χρειάζονται μόνο λίγο από το βασικό τους συνδετικό υλικό, λίγο τσιμέντο από αίσθημα καταδίωξης. Μια απόφαση δημάρχων σε απολύτως απρόσιτες παραλίες δεν είναι βέβαια η αρένα με τα λιοντάρια της Ρώμης, ή πογκρόμ, ή ανταλλαγή πληθυσμών, αλλά πορεύεται κανείς με ό,τι βρίσκει. Σημασία έχει να κινηθεί ο καταπληκτικός αυτός ψυχολογικός μηχανισμός, και να οι κοπελίτσες με το πανώ που βεβαιώνει ότι “το ντύσιμο είναι επιλογή μας!” Αυτό που επιβάλει η θρησκεία δεν θεωρείται καταναγκασμός στη μικρή μαγική αυτή φράση. Όμως μια απαγόρευση στολής στη γαλλική Νίκαια ξαφνικά καταφέρνει να ενσωματώσει, να συμπυκνώσει κάθε έννοια εξαναγκασμού. Δεν είναι καταπίεση το να πρέπει να καλύπτεις κάθε γωνιά του κορμιού σου κάθε ώρα και στιγμή, αλλά το να υποψιάζεσαι ότι τρεις χιλιάδες χιλιόμετρα μακριά, πέρα από σύνορα που δεν μπορείς να περάσεις, σε μέρη που μάλλον δεν θα καταφέρεις ποτέ να πας, κάποιες πλούσιες ομόθρησκες έδειξαν τα μπράτσα τους. Δεν υπάρχει λογική, είναι η μαγεία, η παντοδυναμία της θρησκείας.
Είναι μαγικές οι θρησκείες. Δίπλα στις νεαρές μουσουλμάνες με τα μαντίλια διαδήλωσαν και μέλη της “Ανταρσύας”, άλλοι πιστοί αυτοί. Οπαδοί άλλης, διαφορετικής θρησκείας, πλην όμως εξίσου μαγικής. Θέλοντας να καταλύσουν με κάθε τρόπο την αστική δημοκρατία, οι αυστηροί αυτοί επαναστάτες, θα σταθούν δίπλα σε κάθε άνθρωπο που υποψιάζονται ότι μπορεί να εξυπηρετήσει τον υψηλό τους στόχο. Κι αφού βασανίζεται η αστική δημοκρατία με τους μουσουλμανικούς κανόνες και τους φανατισμούς, να μη ρίξουν όσο μπορούνε λάδι στη φωτιά; Μπορεί να μη νοιάστηκαν για το αν τα κοριτσάκια της διαδήλωσης πηγαίνουν κανονικά σχολείο, αν είναι σε θέση να παρακολουθήσουν τα μαθήματα ελληνικής γλώσσας, αν τα άλλα παιδιά τα κοροϊδεύουν στην τάξη, αν κάνουν κανονικά τα εμβόλια τους, τι περίθαλψη έχουν, αν τρώνε κάθε μέρα, αν οι γονείς τους περιμένοντας να πάρουν άδεια παραμονής μπορεί να λιποθυμήσουν από εξάντληση στην ουρά, αν δουλεύουν δεκαπέντε ώρες τη μέρα κι αφήνουν τα παιδιά κλεισμένα μέσα. Δεν συζήτησαν τέτοιες αρλούμπες που έχουν να κάνουν ακριβώς με την αστική δημοκρατία την οποία επιθυμούν να καταργήσουν πλήρως και ολοσχερώς. Οπότε δεν τους ενδιαφέρει το φιλοσοφικό ερώτημα της ελευθερίας που μπορεί να απολαύσει ένα κοριτσάκι σε μια μουσουλμανική οικογένεια που ζει στο διπλανό σπίτι, όχι στη Γαλλία ούτε στην Καμπούλ, αλλά εδώ, μαζί μας. Δεν σκάνε για το αν μπορεί να θεωρηθεί αρκετά ώριμο στα δεκατρία του να κρατάει ένα πλακάτ που να λέει ότι το “ντύσιμο είναι επιλογή”, αφού στην πραγματικότητα δεν επέλεξε ως άτομο τίποτε ποτέ, κι ας κατοικεί στην ήπειρο της ελεύθερης επιλογής. Το μόνο που τους απασχολεί είναι να καταγγείλουν το “απάνθρωπο πρόσωπο του καπιταλισμού και της αστικής δημοκρατίας”. Να αναδείξουν αυτή τη βαθιά αλήθεια στα μάτια των μεταναστριών που ήρθαν εδώ για μια καλύτερη ζωή, να εξάψουν την αγανάκτηση τους, να τις κάνουν επαναστάτριες. Είδατε τι τρομερή που είναι η αστική δημοκρατία στη Νίκαια; Πρέπει να ξεσηκωνόμαστε! Σημασία έχει ο ξεσηκωμός, ας είναι και για τα φρικαλέα μαγιώ των παραθεριστριών εκ Σαουδικής Αραβίας.
Μαγικό πράγμα οι θρησκείες.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Poor old things

Μου αρέσει που μιλάμε με πάθος για το   Poor things,  ταινία που βασίζεται σε ιδιοφυές βιβλίο. Η     ιδέα του Άλασταιρ Γκραίυ με την μεταμόσ...