Καλλιστεία

Είναι αντιφατικό, αλλά συμβαίνει. Στις εκλογές όλα τα πολιτικά ζητήματα μοιάζουν απολιτικά. Δεν συζητιούνται, μπαίνουν στο ψυγείο, το πολύ πολύ να γίνει κουβέντα για λεφτά. Τα λεφτά είναι το παν, υποτίθεται, αλλά το πώς βγαίνουν και με ποιες προτεραιότητες ξοδεύονται, από πού δανείζονται και πώς εξοφλούνται ια ή δισεκατομμύρια, έτσι είναι μια έννοια πολύ ανώτερη και άπιαστη, κατά κάποιο τρόπο καλύπτει τα πάντα χωρίς να αναφέρεται σε τίποτα. Οι εκλογές δεν είναι καλλιστεία, είπε ο ωραίος Άρης Σπηλιωτόπουλος. Αν και ο μόνος που θα μπορούσε να πάρει μέρος σε καλλιστεία, προσφέρει μια φιλοφρόνηση στους συναδέλφους του, αλλά είπαμε οι αντιφάσεις είναι συστατικό στοιχείο των εκλογών. Διότι οι εκλογές ακριβώς αυτό είναι: καλλιστεία. Και στουςεπίσης είναι ανάρμοστο να συζητιέται προεκλογικά. Τα λεφτά κατονομάζονται ως εκατομμύρ αρχηγούς που αναφανδόν ποζάρουν στις αφίσες των κομμάτων δίνεται η ευκαιρία για περιποίηση προσώπου που δεν θα μπορούσαν να την ονειρευτούν ούτε για τις γαμήλιες εμφανίσεις τους. Από εκλογές σε εκλογές είναι νεώτεροι, ωραιότεροι, βελτιωμένες εκδόσεις του εαυτού τους. Σηκώνουν ψηλά τη σημαία της εξέλιξης του ατόμου προς τη νεώτερη εκδοχή του όσο τα χρόνια περνάνε. Μάλιστα ανοίγουν νέους ορίζοντες στην εμφάνισή τους, ένα πρόσωπο που το ξέραμε θεληματικό και λίγο αγροίκο εμφανίζεται ξαφνικά με στρογγυλάδες ανώριμου κοριτσιού προκαλώντας το αίσθημα προστασίας μας: να το υιοθετήσουμε να μην είναι έτσι εκτεθειμένο στους πέντε- και βάλε- δρόμους και τις γιγαντοαφίσες. Εκείνη η αφίσα του Μιτεράν με το καμπαναριό στο βάθος (φαλλικό σύμβολο;) και τη λεζάντα «ήρεμη δύναμη» μας έχει σημαδέψει. Μόνο τα πρόσωπα είναι αξιοπρεπές πολιτικό θέμα στην προεκλογική περίοδο, πρόσωπα υπερμεγέθη, εξωραϊσμένα με λίφτινγκ και φωτοσόπ, αγνώριστα. Για όλα τα άλλα θα κουβεντιάσουμε αργότερα, άλλη φορά την επόμενη μέρα. Υπομονή 
http://www.tanea.gr/2009/09/21/opinions/analwsima-kallisteia/