Πέμπτη 29 Ιουνίου 2017

Κανείς για να μας δελεάσει με κάποιο Δέλεαρ


"Πρώτα ρωτήσαμε τους εργάτες που ξήλωναν την εγκατάσταση:                                                            - Γιατί έκλεισε το καφενείο; Θα ξανανοίξει, ξέρετε;
- Τέλειωσε η σύμβαση, και δεν ξανανοίγει, είπε ένας.
- Όχι, θα ανοίξει, είπε άλλος.
 Ύστερα στραφήκαμε στην επίσημη πληροφόρηση: τηλεφωνήσαμε στο 1595 του Δήμου Αθηναίων: - Η πλατεία Πρωτομαγιάς ανήκει σε σας;
- Πού είναι αυτή;
- Πάνω από το τούνελ της Μουστοξύδη, μπροστά στη Σχολή Ευελπίδων.
- Ναι, σε μας ανήκει.
- Μήπως μπορείτε να μας πείτε τι θα απογίνει με το καφενείο που βρισκόταν εκεί;
Γιατί έκλεισε; Θα ξανανοίξει; Ήταν το μόνο μέρος στη γειτονιά που δροσιζόμασταν λιγάκι... Τώρα που έκλεισε και το Green Ρark...
- Δεν είμαστε αρμόδιοι για το Green Ρark! Ανήκει στη Νομαρχία!
- Σας ρωτάω για το Δέλεαρ στην πλατεία Πρωτομαγιάς, είπατε ότι ανήκει στον Δήμο...
- Α, ναι, αλλά δεν ξέρω, δεν ήξερα καν ότι έκλεισε, πάρτε το 7ο Διαμέρισμα. Να σας δώσω τα νούμερα... (τα δίνει)
 - Έβδομο διαμέρισμα εκεί; Θέλω να ρωτήσω για το καφενείο στην πλατεία Πρωτομαγιάς..
- Ποια είναι αυτή η πλατεία αγάπη μου;
- Πάνω από τη Μουστοξύδη, μπροστά στη Σχολή Ευελπίδων...
- Α, κατάλαβα, αλλά δεν είμαστε εμείς αρμόδιοι χρυσάφι μου. Να πάρετε το έκτο διαμέρισμα. Να σας δώσω τα τηλέφωνα καμάρι μου. (τα δίνει)
- Παρακαλώ έκτο διαμέρισμα; Θέλω να ρωτήσω για το καφενείο στην πλατεία Πρωτομαγιάς. Μπορούσαμε να πίνουμε μια μπίρα στη δροσιά, χωρίς να πρέπει να ταξιδέψουμε στα προάστια...
- Πού είναι αυτή η πλατεία;
(κ.λπ... κ.λπ) Α, δεν έχω ιδέα! Τι να σας πω; Να πάρετε τη γραμματεία; Τον πρόεδρο;
Ίσως από Δευτέρα δοκιμάστε. Να σας δώσω το τηλέφωνο;
- Το έχουμε, σας μιλάω ήδη. Θα ξαναπάρω από Δευτέρα. (Τη Δευτέρα πέσαμε σε κάποιον πολύ σοβαρό και βιαστικό που μας ξέκοψε αμέσως ότι θα ασχολιόταν με το ζήτημα)"
(http://www.tanea.gr/opinions/all-opinions/article/4523909/?iid=2) 
Αυτά τα είχα γράψει το 2009, τότε που έκλεισε το Δέλεαρ, το καφενείο στην πλατεία Πρωτομαγιάς, το οποίο όμως ξανάνοιξε μετά από ενάμιση χρόνο. Πάλι καλά. To facebook μου το θύμισε, ένα κομμάτι στα ΝΕΑ, τότε.    Χρόνια πριν, δεκαετία του 80 θα ήταν, όταν με υπουργική απόφαση,  νομίζω του Τρίτση, είχαν κλείσει όλα μέσα στο πάρκο, το Πεδίο του Άρεως, θέατρα, καφενεία, κλπ, δεν είχα γράψει τίποτε.  Δεν θυμάμαι αν κάποιος είχε αντιδράσει. Τότε, διώχνοντας τα θέατρα είχε πει ο υπουργός ότι το πράσινο αποδίδεται στο λαό, ή κάπως έτσι. Μου είχε φανεί υπερβολικό, αλλά ακουγόταν ωραία, ακόμα τότε Τώρα που γίναμε σοφότεροι, είδαμε ότι ο λαός δεν γέμισε το πάρκο με την παρουσία του (και τη ρωμαλέα φροντίδα του) μάλλον το εγκατέλειψε, κι έφτασε στο σημερινό του χάλι,
Είναι πολύ δύσκολο να ξαναγίνουν θέατρα και καφενεία. Έχει κλείσει ακόμα και το περίπτερο. Τότε με την ανάπλαση, που κράτησε κλειστό το πάρκο τρία χρόνια, έφαγε ένα σωρό λεφτά, κι ύστερα σταδιακά έφτασε σε χειρότερη κατάσταση από πριν. Σε μια πρωτοβουλία πολιτών που υπάρχει και συνεδριάζει δε, γίνεται ακόμα κουβέντα για τον Πανελλήνιο, που είναι αυθαίρετα τα κτίσματα και πρέπει να τα ξηλώσει η Πολεοδομία. Τέτοιο πραγματισμό, οι πολίτες. Ακόμα και σε τέτοιες πρωτοβουλίες το σημαντικό είναι το τι πολιτικά παιχνίδια θέλει να παίξει ο καθένας, ή τι ιδεοληψίες έχει. Δεν μπορούν να σκεφτούν οι πολίτες ότι θα πρέπει να ζητήσουν να ανοίξει τουλάχιστον ένα περίπτερο στο πάρκο, όπως ήταν μέχρι πριν την ανάπλαση. Συζητάνε για τη δεοντολογία, για λόγους αρχής, να ζητάνε την απομάκρυνση του Πανελλήνιου, για να ερημώσει τελείως το σύμπαν εκεί γύρω, να μην έρχεται άνθρωπος, να παραδοθεί τελείως στη διακίνηση ναρκωτικών η περιοχή, αλλά πανικοβάλλονται και στην ιδέα που ακούστηκε, να γίνει εκεί που μαζεύονται νυχθημερόν οι εξαρτημένοι περιμένοντας τη δόση, ένας κανονικός χώρος χορήγησης των δόσεων ναρκωτικών, με επίβλεψη, α, ούτε αυτό το θέλουν βέβαια. Εντάξει. Γιατί να σκάσουν και οι αρχές, ο Δ¨ημος, η Νομαρχία τα Διαμερίσματα, γιατί να πονοκεφαλιάζουν, αγάπες μου;

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Poor old things

Μου αρέσει που μιλάμε με πάθος για το   Poor things,  ταινία που βασίζεται σε ιδιοφυές βιβλίο. Η     ιδέα του Άλασταιρ Γκραίυ με την μεταμόσ...