Ο υπάλληλος του ΣΕΔ βαριέται. Πολύ σπάνια μπαίνει κόσμος στο γραφείο του. Απέναντι το ΚΕΠ είναι γεμάτο, αλλά εδώ στο ΣΕΔ βαράνε μύγες. Κανείς δεν ξέρει τι να ζητήσει από το ΣΕΔ.
Σημείο εξυπηρέτησης του πολίτη. Βγαίνει έξω και κόβει βόλτες. Μας πιάνει συζήτηση. Σε ένα χρόνο παίρνει σύνταξη. Μια δυο φορές μας είπε: "Σας θαυμάζω, σας θαυμάζω!" και "Χαρά στην υπομονή σας!" Εμείς κάνουμε εγγραφές για μαθήματα που δίνουμε εθελοντικά, ελληνικά σε μετανάστες.
Σήμερα είμαι μόνη μου και βαριέμαι κι εγώ. Δεν έρχεται κανείς. Άρχισα να τρώω μήλα. Ο υπάλληλος του ΣΕΔ βγήκε έξω και κάθισε στο πεζούλι. Του πρόσφερα μήλο, αλλά δεν ήθελε. Έβαλε κι άκουγε μουσική σε ένα τρανζίστορ. "Βρέχει στη φτωχογειτονιά/ βρέχει και στην καρδιά μου"
Καθόλου δεν βρέχει στη φτωχογειτονιά βεβαίως. Έχει να βρέξει μέρες, μήνες. Κάθε μέρα λιακάδα κι η φτωχογειτονιά δεν χρειάζεται πετρέλαιο θέρμανσης, ευτυχώς. Αλλά κι όταν βρέξει ο στίχος δεν θα ταιριάξει. Εδώ ξεκίνησε για πλουσιογειτονιά, ειδικά η Φωκίωνος. Χτίζονταν πυρετωδώς οι πολυκατοικίες, ανέβαινε το επίπεδο με ταχύτητα ιλιγγιώδη. Όλοι, όλοι να μπουν σε διαμέρισμα, να περιβληθούν καθαρούς τοίχους
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου